Γερό στομάχι...

Για να μαθαίνουμε και λίγο διαφορετικά πράγματα:

Ο βλεννογόνος του στομάχου έχει διαφορετική σύνθεση κυττάρων αναλόγως με τις μοίρες του. Έτσι, τα τοιχωματικά κύτταρα βρίσκονται στον θόλο και την κεντρική μοίρα του σώματος και εκκρίνουν υδροχλωρικό οξύ (HCl) και ενδογενή παράγοντα, τα κύρια κύτταρα (chief cells) βρίσκονται στο περιφερικό σώμα και εκκρίνουν πεψινογόνο, τα κύτταρα G βρίσκονται στο άντρο και εκκρίνουν γαστρίνη, ενώ τα βλεννοκύτταρα  βρίσκονται στο άντρο και το θόλο και εκκρίνουν βλέννη και πεψινογόνο. Η γαστρική έκκριση κατά τη νηστεία ποικίλει μεταξύ 500 και 1500mL την ημέρα. Μετά από κάθε γεύμα περίπου 1000mL εκκρίνονται στον αυλό.

Σε ένα άδειο στομάχι φυσιολογικής όμως θερμοκρασίας που έχει τοποθετηθεί δαχτυλίδι για να μην υπάρχει διαρροή υπάρχει γαστρικό υγρό όγκου 2l και συγκέντρωσης σε ΗCl 2M.Λόγω κρίσης και μη έχοντας να κάνει κάτι άλλο ο ασθενής πίνει νερό ζεστό νερό θερμοκρασίας 36,6 C με σταθερή παροχή 10ml/s.Αν είναι γνωστό ότι το συγκεκριμένο δαχτυλίδι  μπορεί να αντέξει γαστρικό υγρό μέγιστου όγκου Vmax=4l να βρεθούν:
a)Για πόσο χρόνο μπορεί να πίνει νερό ο ασθενής.
β)Η ποιοτική γραφική παράσταση του PH-t του γαστρικού υγρού.
γ)Ο ρυθμός που πρέπει να παράγει υδροχλώριο το στομάχι αν θέλουμε να ισχύει ΔΡΗ/Δt=0
Μόλις κατάλαβε ο ασθενής ότι κάτι δεν πάει καλά σταματάει να πίνει νερό και καταπίνει  ασπιρίνες οπότε μετά από λίγο διαλύονται οι ασπιρίνες στο πρισμένο στομάχι του ασθενούς έχοντας  τελική συγκέντρωση σε ασπιρίνη 0,001Μ.
Αν η ασπιρίνη συμπεριφέρεται σαν μονοπρωτικό οξύ με Κα=10^-4 στους 36,6 C να βρεθεί ο βαθμός ιοντισμού της ασπιρίνης στο τελικό διάλυμα αν συνεχίζει να ισχύει η σχέση  ΔΡΗ/Δt=0.


H άσκηση αφιερώνεται στον φίλο μου και συνάδελφο Γιάννη Λαμπρόπουλο που φέτος κάνει και Βιολογία Κατεύθυνσης Γ Λυκείου.